۱۳۸۸ مرداد ۱۰, شنبه

روز نکبت


سه روز تا تنفیذ یک دست‌نشانده‌ی دست‌بوس
کمتر از 72 ساعت تا روزی که بسیاری از ایرانیان «روز نکبت» نامگذاری کرده‌اند، فرصت باقی است. بسیاری از ما در این هفته خود را عزادار می‌دانیم، سیاه‌پوش خواهیم شد و در تمام طول هفته و به طور مشخص در سه روز 12 تا 14 خرداد، صدای اعتراض خود را به گوش همگان خواهیم رساند.
این هفته، مهمترین فرصت اعتراض به روندی است که از کودتای انتخاباتی 22 خرداد آغاز شده و اکنون بناست با تنفیذ یک تقلب و تحلیف یک متقلب به مرحله‌ی تثبیت برسد. طبیعی است که این هفته، هفته‌ی اوج‌گیری اعتراض‌ها باشد و سکوت در این هفته، به هیچ شکلی روا نباشد.
پیش از این تصور می‌شد فرصت ما برای «موج‌آفرینی» تنها دو روز است، اما با اعلام تاریخ 12 مرداد برای تنفیذ رئیس دولت کودتا، یک روز به فرصت‌های اعتراض اضافه شد؛ تا نشان دهیم آنچه اعلام می‌شود، رأی ما نیست و این که برایش نمایش تأیید و سوگند برگزار می‌کنند، رئیس‌جمهور ما نیست.
محاکمه‌ی افرادی که تا دیروز در زندان‌ها تحت شکنجه بودند و طبق گفته‌ی دادستان مجرم تهران از روز شنبه قرار است در بیدادگاه‌ها محاکمه شوند، اتفاق دیگری است که این هفته موجب تشدید موج اعتراضات خواهد شد.
بی‌شک از آغاز این هفته، فریادهای الله اکبر در تهران و دیگر شهرها شدت بیشتر خواهد یافت، چشم‌ها پر اشک و گلوها پر فریاد خواهند شد و مشاهده‌ی بر باد رفتن جمهوریت و میراث تاریخی یک ملت، آه از نهاد هر ایرانی بر خواهد آورد.
اکنون عزای عمومی یک هفته‌ای و اعتراض به هر نحو ممکن، در حال تبدیل شدن به یک خواست عمومی است. انتظار می‌رود این بار هم فعالان جنبش سبز در فضای مجازی و عرصه‌ي گفت‌وگوهای بیرونی در فضای اجتماعی و محافل سیاسی، با به بحث گذاشتن این خواسته‌ی مهم، سران اصلاح طلب را در اقبال به این خواست عمومی و رسمیت بخشیدن به آن یاری کنند.
آقای موسوی نیز، همانگونه که در جریان نمازجمعه سبز نشان دادند و مشاوران و نزدیکانشان نیز تایید می‌کنند، رویه‌شان این‌گونه است که همیشه همه‌ی ایده‌ها و پیشنهادات را می‌شنوند و بهترین آنها را انتخاب می‌کنند. همچنین آقای کروبی که در تمام مدت اخیر با اعتراضات مردمی همراهی داشته‌اند.
پیشنهادات و نوشته‌های همه‌ی قلم‌به‌دستان، دانشوران و روشنفکران، فعالان سیاسی و اجتماعی و فرهنگی، وبلاگ‌نویسان و فعالان فضای مجازی و ... می‌تواند - همان‌طور که میرحسین موسوی نیز به اهمیت آن اشاره کرده است - زمینه را برای این موضع‌گیری این دو بزرگوار و تعیین تکلیف همگان در خصوص نحوه‌ی اعلام اعتراض در روز تنفیذ، فراهم کند.
همچنین افکار عمومی در هفته‌های اخیر آشکارا تحت تأثیر سبزها قرار گرفته است. از این رو جا دارد که هر کسی که صدایش به جایی می‌رسد و به گروهی از نخبگان دسترسی دارد، به آنها هشدار دهد که این هفته، یک هفته‌ی تاریخی است و سکوت یا فریاد در این روزها، موقعیت تاریخی هر فردی را مشخص خواهد کرد؛ انتخابی که آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در نمازجمعه روز 26 تیر ماه کرد، بسیاری از چهره‌های سیاسی و فرهنگی و علما و مراجع نیز چنین کرده‌اند و البته بسیاری هم همچنان سکوت کرده‌اند.
باید همه بدانند که سکوت در هفته‌ی تنفیذ دروغ و تقلب و تحلیف ظلم و ستم، به معنای کمک به ظالمان و متقلبان است؛ این آموزه‌ای است که پیامبر گرامی اسلام به ما آموخته و امام علی با راه و روشش به ما نشان داده است.
نخبگان سیاسی که از آنها برای شرکت در مراسم تنفیذ در دفتر رهبری دعوت شده یا می‌شود، باید هر روز سه وعده، صبح و ظهر و شب، این کلام درخشان پیامبر را با خود تکرار کنند که: «من رأی سلطانا جائرا ...» و بدانند که: هر کس سلطان جائری را دید که از پیمان خدا تخلف می‌کند و با بندگان خدا عداوت می‌ورزد، اگر در برابر او بر نخیزد و اعتراض نکند، خدا او را به مجازات همان سلطان می‌رساند.
آنها باید بدانند که: «افضل الجهاد کلمه حق عند سلطان جائر»: بزرگ‌ترین جهاد، گفتن سخن حق جلوی سلطان جائر است؛ و همه‌ی ما وظیفه داریم که این نکته را به همه‌ي روحانیون نزدیک به نظام، نمایندگان مجلس، فعالان سیاسی و چهره‌های سرشناس ملی که ممکن است به مراسم تنفیذ بروند، یادآوری کنیم.
نمایندگان مجلس نیز باید بدانند که طبق آموزه‌های دینی، حضور در جمع خطاکاران و سکوت در برابر خطای آنها، به معنای همراهی با آنها و مشارکت در گناه ایشان است. کافی نیست که با عدم شرکت در جلسه یا رفتارهای کم‌اهمیت بی‌اثر، خود و کودتاچیان را راضی کنند. نمایندگان آزاده‌ی مجلس باید بمانند و در زمان سوگند دروغین احمدی‌نژاد برای پرهیز از خودکامگی دفاع از حقوق ملت - سوگندی که هنوز بر زبان نیامده نقض شده است - به او اعتراض کنند و نسبت به این تقلب و کلاهبرداری ملی، اخطار قانون اساسی دهند؛ و همه‌ی ما وظیفه داریم نمایندگان ملت را نسبت به لزوم انجام چنین کاری، مجاب کنیم.
و سخن آخر اینکه هفته‌ی بعد، روزها و ساعت‌های سرنوشت‌سازی برای ایران و ایرانی است. همه‌ی ما باید از این فرصت‌ها به بهترین نحو برای بیان اراده‌ی ملی استفاده کنیم، چرا که همه‌ی ما در قبال آینده‌ی ایران مسئولیم. چه خوب سروده است قیصر امین‌پور:
به لحظه لحظه‌ی این روزهای سرخ قسم
که بوی سبزترین فصل سال می‌آید

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر