حسین درخشان و پیام فضلی‌نژاد تئوریسین های دادگاه های نمایشی

متنی که می‌خوانید، بخشی از یادداشت «مسیح علی‌نژاد» است که با عنوان «اعترافات زندانیان سیاسی با کیفرخواست‌هایی آشنا» در سایت جنبش راه سبز (جرس) منتشر شده است.

نمایش اعترافات زندانیان انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری ایران در بیدادگاه های انقلاب اسلامی نمایش کهنه و دل آزاری است که فصل جدیدی آن شنبه نه مرداد با برگزاری دادگاه متهمان حوادث اخیر در تهران آغاز شده است. ماجرای اعتراف گیری از زندانیان سیاسی قصه تلخی است که علی رغم هشدار مراجع و علما و فعالین سیاسی و نهادهای حقوق بشری به کرات در ایران تکرار شده است و تازگی ندارد بر عکس آنچه می تواند تازگی داشته باشد، نا امیدی جنبش معترضان از روند کهنه و مضحکی است که همه منتظرش بودند..
روزگاری در فضای اینترنتی کسی به نام حسین درخشان گاهی برای شهرت و شیرین عقلی خودش چیزکی بنویسد و فعالین سیاسی را به اسراییل و صهیونیست و همه براندازان عالم وصل کند. بعد هم با افتخار به ایران برگشت و رسما هم اعلام کرد که مدافع سرسخت احمدی نژاد خواهد بود حالا دادگاهی برگزار می شود برای رییس جمهور ساختن احمدی نژاد و متنی به عنوان کیفرخواست خوانده می شود که انگار آقای دادستان دارد متن همان وبلاگ نویس یا نوشته های پیام فضلی نژاد را می خواند. اکثریت فعالین حوزه زنان و رسانه و سیاست به اندازه خودشان از زبان تلخی های سطحی و مبتذل حسین درخشان و پیام فضلی نژاد در مورد راه اندازی براندازی نرم و انقلاب مخملی بهره برده اند و حالا دادگاهی بدون حضور هیات منصفه و رسانه آزاد برگزار می شود و مطالب آشنای یک وبلاگ نویس می شود متن کیفر خواست.همانچکه داستان های تخیلی و اتهامات سخیف و فاقد تیوری، خشم در فضای اینترنتی بر می انگیخت، این روزها نیز همان منش در مدلی بزرگتر در پیش گرفته شد تا همان خشم در کادری بزرگتر به جامعه منتقل شود. حاکمیت با ترور شخصیت فعالان سیاسی اصرار دارد تا جامعه را عصبانی کنید. برای همین اگر چه پیش از این به صورت کمرگ اعلام شده بود که دادگاه آشوبگران اخیر به زودی برگزار می شود اما ناگهان جمع وسیعی از فعالان سرشناس سیاسی در دادگاه و در برابر دوربین ها نشانده شدند تا پروژه اعتراف گیری از آنان در برابر دوربین های صدا و سیما و خبرگزاری فارس و باقی رسانه های دولتی و دروغ پرداز مهیا شود. .
وقتی کیفرخواست دادستان علیه زندانیان وبلاگ نوشته های قدیمی یکی مثل حسین درخشان است ، آنگاه متن اعتراف هم می شود دست نوشته های یکی مثل حسین شریعتمداری در کیهان. به جای نا امیدی و خشمگینی باید به اوج ابتذال و سطحی نگری آنان که با دست خودشان، خودشان را روز به روز بی آبرو تر می کنند پی برد و برای شقه شقه نشدن جامعه معترضان راهی اندیشید.
به کیفرخواست نگاه کنید اگر چه معاون دادستان عمومی و انقلاب تهران به نمایندگی از مدعی العموم می گوید اینها اعترافات یک جاسوس بازداشت شده است که برای آشوب در انتخابات به تازگی به ایران آمده است اما برای فعالین سیاسی و رسانه ای این حرف ها اعترافات یک فرد بازداشت شده در زندان نیست بلکه سخنان مبتذل آدم های ساده لوحی مانند حسین درخشان و پیام فضلی نژاد در روزهای پیش از زندان است که در اوج آزادی همین متن بلند و بالای را هر روز در فضای اینترنتی و روزنامه کیهان و خبرگزاری ایرنا منتشر می کردند